Ο Κωνσταντίνος γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κέρκυρα.
Αποφοίτησε απο το Τμήμα Διατροφής & Διαιτολογίας του Αλεξάνδρειου Τεχνολογικού Ιδρύματος Θεσσαλονίκης (Α.Τ.Ε.Ι.Θ.) αφού ολοκλήρωσε επιτυχώς τις σπουδές του.
Στα πλαίσια των σπουδών ολοκλήρωσε μελέτη σχετικά με τον αυτοέλεγχο διαβητικών ασθενών στο νοσοκομείο Παπαγεωργίου και πρακτική άσκηση σε γνωστό διαιτολογικό γραφείο της Θεσσαλονίκης.
Εξειδικεύεται στις Διατροφικές Διαταραχές και στην Παχυσαρκία [Master Practitioner – Κέντρο Εκπαίδευσης και Αντιμετώπισης Διατροφικών Διαταραχών (ΚΕΑΔΔ, www.keadd.gr) ] που λειτουργεί υπό την πλήρη εποπτεία και συνεργασία με το Εθνικό Κέντρο Διατροφικών Διαταραχών της Μεγάλης Βρετανίας (NCFED, www.eating-disorders.org.uk) και τελεί υπό την αιγίδα του Βρετανικού Συλλόγου Ψυχολόγων (British Psychological Society – BPS).
Απο τον Μάρτιο του 2013 διατηρεί Διαιτολογικό γραφείο στην Κέρκυρα.
Δημοσιεύσεις:
Self-Care Behaviors of Adults with Type 2 Diabetes Mellitus in Greece, Journal of Community Health, φεβρουάριος 2014
Παρακολουθεί τις εξελίξεις της επιστήμης της διατροφής και διαιτολογίας κυρίως συμμετέχοντας σε συνέδρια και ημερίδες όπως:
Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μία αύξηση της παχυσαρκίας που λαμβάνει ανησυχητικές διαστάσεις. Ταυτόχρονα βλέπουμε ταχεία αύξηση σε παθήσεις όπως ο διαβήτης και η υπερχοληστεριλαιμία, που σχετίζονται με την υπερκατανάλωση τροφής ή την υπερπρόσληψη κάποιων συστατικών της διατροφής μας και φυσικά την έλλειψη φυσικής δραστηριότητας, χαρακτηριστικά του τρόπου ζωής των ανθρώπων σήμερα. Όλα αυτά μας ωθούν στο να ψάχνουμε τρόπους να μειώσουμε την πρόσληψη των θερμίδων ή κάποιων συγκεκριμένων συστατικών που λαμβάνουμε μέσω της διατροφής.
Λιπομέτρηση ή σωστότερα ανάλυση σύστασης σώματος γιατί δεν βλέπουμε μόνο το λίπος αλλά μπορούμε να δούμε αναλυτικά και άλλα χαρακτηριστικά του σώματος μας
Το πρόβλημα της παχυσαρκίας στη σημερινή κοινωνία είναι θέμα απλών μαθηματικών, δηλαδή υπολογισμός των θερμίδων που προσλαμβάνονται και των θερμίδων που καταναλώνονται σε καθημερινή βάση. κάθε τι που τρώμε παραπάνω τις άμεσες ανάγκες σε ενέργεια μετατρέπεται σε λίπος.
Με αφορμή τα δεκάδες μηνύματα που έχω λάβει από συναδέλφους που εκτιμώ, θα ήθελα να παραθέσω τους λόγους που με οδήγησαν να κατέβω ως ανεξάρτητος υποψήφιος.
Θεωρώ ότι στον κλάδο μας δεν έχει νόημα να υπάρχουν παρατάξεις γιατί ο στόχος όλων είναι κοινός, η αναβάθμιση και προάσπιση του επαγγέλματος μας και η προστασία του από επιτήδειους που προσπαθούν να τον πλήξουν, διαιτολόγους και μη.
Εκτός αν υπάρχουν λόγοι ύπαρξης των παρατάξεων που εγώ αγνοώ και καλό θα ήταν να ειπωθούν πριν καλέσουμε τους συναδέλφους να ψηφίσουν.
Επειδή πιστεύω ακράδαντα στην ενότητα του κλάδου και είμαι αντίθετος σε οποιοδήποτε διαχωρισμό, δεν επέλεξα την ασφάλεια της συμμετοχής σε κάποιο ψηφοδέλτιο αλλά προτίμησα να μείνω πιστός στις ιδέες μου. Πολλοί ίσως θεωρήσουν ότι “καίγομαι” κατεβαίνοντας ως ανεξάρτητος υποψήφιος, εγώ αντιθέτως πιστεύω ότι θα “καιγόμουν” αν παρέβαινα τις αρχές μου.
Άλλωστε η πορεία μου αυτά τα 3 χρόνια σαν ταμίας της ΕΔΔΕ δείχνει ότι δεν προσπάθησα να προβληθώ μέσω αυτής ούτε να επωφεληθώ οικονομικά, ακόμη και το προνόμιο της καταβολής οδοιπορικών, όπως προβλέπει το καταστατικό, το αρνήθηκα και αναλάμβανα εγώ την οικονομική επιβάρυνση όσες φορές χρειάστηκε να παρευρεθώ σε υποχρεώσεις της ΕΔΔΕ μιας και θεωρώ ότι η συμμετοχή στα κοινά πρέπει να γίνεται με αίσθημα προσφοράς και όχι με σκοπό το οποιοδήποτε κέρδος.
Η ανεξαρτητοποίηση μου όμως αυτή δεν σημαίνει ότι επιλέγω έναν μοναχικό δρόμο, ούτε ότι θα είμαι απών στις προσπάθειες προάσπισης του κλάδου, αντίθετα θα είμαι αρωγός σε οποιαδήποτε προσπάθεια γίνεται στη σωστή κατεύθυνση, όπως ήμουν πάντα!
«Ενωμένοι θα επιζήσουμε, χωρισμένοι θα χαθούμε. – Αίσωπος»
Μαλαχάς Κωνσταντίνος
Ανεξάρτητος υποψήφιος
Η ενασχόληση μου αυτά τα χρόνια με την ΕΔΔΕ μου απέδειξε πως όταν υπάρχει βούληση και πίστη οι στόχοι ακόμα και αυτοί που φαντάζουν ακατόρθωτοι μπορούν να επιτευχθούν.
Κλείνοντας μια 3ετία με ικανοποίηση μπορώ να πω ότι αυτά που έγιναν επισκιάζουν αυτά που δεν έγιναν...
Σε όλη αυτή την προσπάθεια φυσικά δεν ήμουν μόνος.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω τους συνεργάτες μου που αυτά τα 3 χρόνια πίστεψαν στο κοινό όραμα και βοήθησαν στο να αρχίσει να παίρνει σάρκα και οστά. Γιατί, όλοι μαζί μπορούμε!
Ευχαριστώ ιδιαίτερα τα μέλη των περιφερειακών τμημάτων Αττικής, Κεντρικής Μακεδονίας, Θεσσαλίας, Κρήτης και Αιγαίου που μέσα σε αυτά τα χρόνια ΠΑΝΤΑ κατάφερναν να μαζεύουν τους συναδέλφους και να διοργανώνουν εκδηλώσεις για διαιτολόγους αλλά και για το απλό κοινό....
Με κάποιους γνωριστήκαμε πρώτη φορά τότε αλλά μέσα σε αυτά τα χρόνια, καθημερινής σχεδόν επικοινωνίας, καταφέραμε να γίνουμε ομάδα και ξεχώρισα την ποιότητα τους ως άνθρωποι, αξίζει να αναφέρω ενδεικτικά κάποιους:
Γίωτα Μιάρη, Τσιρώνης Βασίλης, Τσίουδας Θανάσης, Λάμπης Κωνσταντίνος, Γιανακούλα Ελένη, Νότα Μπλούχου, Μάνος Γιακουμάκης, Βασιλάκοπούλου Ιωάννα σίγουρα ξεχνάω κάποιους αλλά ας με συγχωρέσουν...
Φυσικά υπάρχουν και αυτοί που χωρίς πρωτοβουλία δράσης παρατηρούν τα τεκταινόμενα απο απόσταση με μοναδικό σκοπό να κρίνουν και όχι να προσφέρουν. Δεν είμαι εγώ που θα τους αναφέρω, θα φανούν απο μόνοι τους στο μέλλον.
Το ταλέντο κερδίζει αγώνες αλλά η ομαδική εργασία και ευφυΐα είναι που κερδίζει πρωταθλήματα. – Michael Jordan
Μαλαχάς Κωνσταντίνος
Ταμίας της ΕΔΔΕ 2015-2018
Έρευνα ανακάλυψε ότι άντρες και γυναίκες που δεν είναι ενεργοί κοινωνικά και παραμένουν απομονωμένοι μπορεί ενδεχομένως να έχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη σε σύγκριση με ανθρώπους με μεγαλύτερα κοινωνικά δίκτυα.
Τα ευρήματα έδειξαν ότι η έλλειψη κοινωνικής συμμετοχής συνδεόταν με 60% περισσότερες πιθανότητες προδιαβήτη και 112% υψηλότερες διαβήτη τύπου 2 σε γυναίκες σε σύγκριση με όσες είχαν φυσιολογικό μεταβολισμό γλυκόζης.
Άντρες χωρίς κοινωνική στήριξη ομάδων είχαν 42% υψηλότερο κίνδυνο διαβήτη τύπου 2, ενώ όσοι ζούσαν μόνοι είχαν 94% υψηλότερο κίνδυνο.Η Stephanie Brinkhues, του Maastricht University Medical Centre, δήλωσε ότι η έρευνα είναι η πρώτη που διαπιστώνει σχέση χαρακτηριστικών κοινωνικής δικτύωσης με διαφορετικά στάδια διαβήτη 2.
Για την έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο BMC Public Health, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν 2.861 άντρες και γυναίκες ηλικίας 40-75 ετών.
Αρχικές αλλαγές στο μεταβολισμό γλυκόζης μπορεί ενδεχομένως να προκαλούν μη συγκεκριμένα παράπονα, όπως κούραση, που μπορεί ενδεχομένως να εξηγεί γιατί οι άνθρωποι περιορίζουν την κοινωνική τους συμμετοχή.
Οι ερευνητές σημείωσαν ότι τα ευρήματα στηρίζουν την ιδέα ότι η επίλυση της κοινωνικής απομόνωσης μπορεί ενδεχομένως να βοηθήσει στην πρόληψη εμφάνισης διαβήτη τύπου 2.
Για όλα φταίει ο μεταβολισμός μας...
Καθημερινά στα γραφεία όλων των συναδέλφων, διαιτολόγων, καταφθάνουν περιστατικά που θέλουν να χάσουν τα περιττά τους κιλά.
Τα περισσότερα απο αυτά τα περιστατικά εμφανίζουν απο μικρή ηλικία ένα αυξημένο βάρος.
Κάποια περιστατικά δεν καταφέρνουν εύκολα να χάσουν βάρος και κάποια άλλα έχουν καταφέρει να χάσουν αρκετά κιλά στο παρελθόν αλλά σε βάθος χρόνου τα κιλά έχουν επιστρέψει και δυστυχώς και λίγα επιπλέον. Κάποια απο τα στοιχεία που μπορεί να δει κάποιος σε όλα σχεδόν τα περιστατικά είναι οτι κάνουν σχετικά συχνά δίαιτες με σκοπό την απώλεια βάρους,
Αν δούμε αναλυτικά τι μπορεί να φταίει
Σοβαρά μεταβολικά προβλήματα όπως και μυοσκελετικά προβλήματα μπορεί να ευθύνονται για μια μεγάλη αύξηση του βάρους όμως το ποσοστό των οποίων δεν υπερβαίνει το 5% όμως. Επίσης τα περισσότερα μεταβολικά προβλήματα πχ προβλήματα του θυρεοειδούς αδένα επιλύονται με την κατάλληλη θεραπευτική αγωγή.
Απο την άλλη μεριά η γενετική προδιάθεση παίζει ένα σημαντικό ρόλο στην εμφάνισή της αυξημένου βάρους αλλά όχι τόσο όσο νομίζουν κάποιοι. Για την ακρίβεια δεν παίζει ρόλο στην εμφάνιση παχυσαρκίας αλλά στην εμφάνισή ενός αυξημένου βάρους στα όρια του φυσιολογικού ή υπέρβαρου. Και εδώ αυτό το ποσοστό δεν υπερβαίνει το 30%, το υπόλοιπο 70% είναι ο τρόπος ζωής που ακολουθεί κάποιος.
Ο “χαλασμένος” μεταβολισμός, ίσως το κλασσικότερο όλως είναι αυτό. Όλοι έχουμε ακούσει για αργούς, χαλασμένους,, μπλοκαρισμένους μεταβολισμούς. Η αλήθεια είναι οτι όσο δεν κινούμαστε, όσο περούν τα χρόνια και όσο ακολουθούμε κάποιες ακραίες δίαιτες ο μεταβολικός ρυθμός προσαρμόζεται στον τρόπο ζωής μας, ΔΕΝ χαλάει!!! Προσαρμόζεται στα ερεθίσματα που του δίνουμε.
Παρακάτω θα δούμε κάποια πραγματικά περιστατικά που χωρίς να κάνουν κάτι ιδιαίτερο και δύσκολο κατάφεραν να κάνουν κάποιες αλλαγές στο σώμα τους, χωρίς να επέμβουμε στον γενετικό τους κώδικα, χωρίς τη χρήση περίεργων σκευασμάτων, και χωρίς να τους “φτιάξουμε” τον μεταβολισμό. Αυτό που κάναμε ήταν απλά να οργανώσουμε το διατροφικό μας πλάνο με κανονικά φαγητά.
Επέλεξα περιστατικά που δυστυχώς δεν ασχολήθηκαν ακόμη με κάποια αθλητική δραστηριότητα ώστε να δούμε μόνο τον παράγοντα διατροφή. Όπως όλοι γνωρίζουν το θέμα είναι η διατήρηση αυτών των αλλαγών αλλά αυτό θα το δείξει η πορεία...
Στις εικόνες που ακολουθούν δεν φαίνονται τα συνολικά κιλά των ατόμων που μου επέτρεψαν να δείξω την πορεία τους αλλά τα κιλά λίπους και το ποσοστό αυτού.
Βλέποντας την παραπάνω εξέλιξη ερχόμαστε μπροστά σε μια διαπίστωση...
Δεν φταίει η γενετική που έχουμε κάποια παραπάνω κιλά, ούτε έχουμε κάποιο πρόβλημα ούτε καν ο μεταβολισμός μας....
Και ποιος φταίει;
Για αρχή φταίνε σίγουρα οι διατροφικές μας συνήθειες
Επίσης μερίδιο ευθύνης έχουν αυτές οι σούπερ δίαιτες “Πως να χάσατε γρήγορα όλα τα κιλά σας”
Τέλος ο γενικός τρόπος ζωής που ακολουθούμε (άσκηση, εργασία, ώρες ύπνου κ.α.)
Εδώ μπορεί να προσθέσει ο καθένας ότι πιστεύει οτι τον κρατάει
Τέλος θα ήθελα να σας θυμίζω ένα πολύ γνωστό ποίημα του Βάρναλη με σκοπό να αφυπνιστούμε και να καταλάβουμε οτι για να αλλάξουμε τον τρόπο ζωής μας εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο απο μας του ίδιους και την θέληση που έχουμε να το κάνουμε, φυσικά με την κατάλληλη καθοδήγηση...
"-Φταίει το ζαβό το ριζικό μας!
-Φταίει ο Θεός που μας μισεί!
-Φταίει το κεφάλι το κακό μας!
-Φταίει πρώτ' απ' όλα το κρασί!
Ποιος φταίει; ποιος φταίει; Kανένα στόμα
δεν τό βρε και δεν τό πε ακόμα."
Το Πάσχα για τους χριστιανούς εκτός απο το θρησκευτικό του χαρακτήρα του έχει αποκτήσει και ένα γαστρονομικό ενδιαφέρον. Εάν παρασυρθούμε από το κλίμα των ημερών και υπερ-καταναλώσουμετα πασχαλινά εδέσματα και αλκοόλ, παρά τις καθημερινές μας συνήθειες, το σίγουρο είναι ότι θα βρεθούμε αντιμέτωποι με μια αύξηση βάρους.
Από την 1η Οκτωβρίου έως και τις 14 Νοεμβρίου έχει τις περισσότερες, αναλογικά με της ημέρες, ημέρες αφιερωμένες στη διατροφή
1 Οκτωβρίου - Παγκόσμια Ημέρα Χορτοφαγίας
8 Οκτωβρίου - Παγκόσμια Ημέρα Αυγού
16 Οκτωβρίου Παγκόσμια Ημέρα Διατροφής
16 Οκτωβρίου - Παγκόσμια Ημέρα Άρτου
24 Οκτωβρίου Παγκόσμια Ημέρα κατά της Παχυσαρκίας
25 Οκτωβρίου - Παγκόσμια Ημέρα Ζυμαρικών
1 Νοεμβρίου - Παγκόσμια Ημέρα Χορτοφαγίας
Επίσης έχει τηνΠαγκόσμια Ημέρα κατά της Οστεοπόρωσης στις 20 καιΠαγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου του Μαστού στις 25 και τέλος κλείνουμε στις 14 Νοεμβρίου με τηνΠαγκόσμια Ημέρα για τον Σακχαρώδη Διαβήτη.
Με μια πρώτη ματιά θα μου πείτε οτι οι 3 τελευταίες δεν έχουν σχέση με τη διατροφή, με μια δεύτερη όμως θα δούμε οτι έχουν και μάλιστα πολύ ισχυρή.
Πάμε να δούμε αναλυτικά τις δύο σημαντικότερες από αυτές τις μέρες την ημέρα διατροφής και παχυσαρκίας.
16 Οκτωβρίου Παγκόσμια Ημέρα Διατροφής:
Πολλοί ακούγοντας την νομίζουν οτι είναι για την υγιεινή διατροφή ή την δίαιτα αλλά στην πραγματικότητα έχει καθιερωθεί από ΟΗΕ το 1980 με κύριο στόχο τον περιορισμό της πείνας στον πλανήτη.
Οι βασικοί στόχοι της μέρας αυτής είναι
Να ενθαρρύνουν την προσοχή στη γεωργική παραγωγή τροφίμων και να εντείνουν τις εθνικές, διμερείς, πολυμερείς και μη κυβερνητικές προσπάθειες προς το σκοπό αυτό
Να ενθαρρύνουν την οικονομική και τεχνική συνεργασία μεταξύ των αναπτυσσόμενων χωρών
Να ενθαρρύνουν τη συμμετοχή των αγροτών, ιδιαίτερα των γυναικών και των λιγότερο προνομιούχων ομάδων, με αποφάσεις και δραστηριότητες που θα επηρεάζουν τις συνθήκες ζωής τους
Να αυξήσει την ευαισθητοποίηση του κοινού για το πρόβλημα της πείνας στον κόσμο
Να προωθήσει τη μεταφοράς τεχνογνωσίας προς τον αναπτυσσόμενο κόσμο
Να ενισχύσει τη διεθνή και εθνική αλληλεγγύη στον αγώνα κατά της πείνας, του υποσιτισμού και της φτώχειας και να επιστήσει την προσοχή σε επιτεύγματα στην ανάπτυξη τροφίμων και γεωργίας.
24 Οκτωβρίου Παγκόσμια Ημέρα κατά της Παχυσαρκίας
Η παχυσαρκία έχει αναγνωρισθεί παγκοσμίως ως μία από τις πιο επικίνδυνες και σοβαρές ασθένειες του 21ου αιώνα, η οποία έχει πλέον αποκτήσει διαστάσεις επιδημίας, καθώς ένας στους δύο Ευρωπαίους είναι υπέρβαρος, ενώ σχεδόν ένας στους τρεις είναι παχύσαρκος.
Η παχυσαρκία αποτελεί αναμφισβήτητα την πιο σημαντική διατροφική πάθηση στις ανεπτυγμένες χώρες και μπορεί να επηρεάσει τόσο την ποιότητα όσο και τη διάρκεια της ζωής των πασχόντων, καθώς είναι πλέον επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι σχετίζεται στενά με μια σειρά από σοβαρά προβλήματα υγείας, που μπορούν να οδηγήσουν ακόμα και στο θάνατο.
Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, παγκοσμίως περίπου 1,6 δισεκατομμύριο άνθρωποι άνω των 15 ετών είναι υπέρβαροι και τουλάχιστον 400 εκατομμύρια είναι παχύσαρκοι, ενώ ιδιαίτερα ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι τουλάχιστον 20 εκατομμύρια παιδιά εκτιμάται ότι είναι υπέρβαρα.
Η παχυσαρκία χαρακτηρίσθηκε το 1948 ως χρόνια νόσος από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, ο οποίος όρισε την 24η Οκτωβρίου ως Παγκόσμια Ημέρα κατά της Παχυσαρκίας.
Δυστυχώς, η νοσογόνος παχυσαρκία πλήττει άμεσα και τη χώρα μας, καθώς 22,5% του πληθυσμού (18,2% των γυναικών και 26% των ανδρών) είναι παχύσαρκοι και 35,2% (30% των γυναικών και περισσότερο από το 40% των ανδρών) είναι υπέρβαροι, ενώ επιπλέον η Ελλάδα θεωρείται από τις χώρες της Ευρώπης με τα υψηλότερα ποσοστά παιδικής παχυσαρκίας.
Δυστυχώς την περίοδο που ζούμε αυτές οι δύο καταστάσεις μπορεί να απέχουν αρκετά αλλά συνυπάρχουν σε κάθε κοινωνία. Από τη μία βλέπουμε υπερπροσφορά τροφίμων και σπατάλη σε αυτά και από την άλλη αδυναμία πολλών να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες σε τρόφιμα. Φαίνεται επίσης ότι η επιλογή “φτηνών” τροφών έχει συσχετιστεί με την παχυσαρκία.
Πάμε να δούμε με αριθμούς τι συμβαίνει γύρο μας με τα μάτια της Greenpeace
Περισσότεροι από 850 εκ. άνθρωποι εξακολουθούν να πεινούν σε όλο τον κόσμο.
2 δισ. άνθρωποι υποφέρουν από χρόνια έλλειψη θρεπτικών ουσιών.
40 εκ. άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο από πείνα, ενώ καθημερινά παράγονται 356 κιλά δημητριακών ανά άτομο.
Μεταξύ 1967- 1997, η παγκόσμια παραγωγή δημητριακών αυξήθηκε κατά 84% και ο παγκόσμιος πληθυσμός αυξήθηκε κατά 67%, εξασφαλίζοντας ένα καθεστώς επισιτιστικής ασφάλειας σε παγκόσμιο επίπεδο.
Την ίδια περίοδο, το κόστος παραγωγής των τροφίμων μειώθηκε εντυπωσιακά, παρασύροντας σε αντίστοιχη μείωση και τις τιμές τους.
Η βιομηχανία τροφίμων σπαταλά 40 δις δολάρια σε διαφήμιση.
Για κάθε δολάριο που ξοδεύει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας για την καταπολέμηση του υποσιτισμού στον κόσμο, η βιομηχανία τροφίμων ξοδεύει 500 δολάρια για την προώθηση των επεξεργασμένων τροφίμων.
Σύμφωνα με στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, αυτή τη στιγμή 300 εκ. ενήλικες σε όλο τον κόσμο είναι παχύσαρκοι. 100 εκ. περισσότεροι από το 1995.
Μέχρι το 2020, η παχυσαρκία και οι επιπλοκές που δημιουργεί (καρδιαγγειακά νοσήματα, διαβήτης και ορισμένοι τύποι καρκίνου) θα ευθύνονται για το 72% των θανάτων παγκοσμίως. Το 1998, το αντίστοιχό ποσοστό ήταν της τάξεως του 60%.
Από το 1979 μέχρι τα μέσα 1990, η ετήσια κατανάλωση κρέατος στο νότιο ημισφαίριο αυξήθηκε κατά 70 εκ. Τόνους, σε αντίθεση με μια αύξηση 26 εκ. τόνων που σημειώθηκε στο βόρειο ημισφαίριο.
Οι Η.Π.Α., η Κίνα, η Ε.Ε και η Βραζιλία αποτελούν το 33% του παγκόσμιου πληθυσμού, το οποίο καταναλώνει το 60% της παγκόσμιας παραγωγής μοσχαριού, περισσότερο από το 70% της παγκόσμιας παραγωγής πουλερικών και περισσότερο από το 80% της παραγωγής χοιρινού.
Στη Ρωσία και στη Βραζιλία, σύμφωνα με στοιχεία του 1996 και 1998, τα υπέρβαρα άτομα αντιπροσωπεύουν το 45,4% και 31,8% του ενήλικου πληθυσμού αντίστοιχα.
Στις Η.Π.Α. περισσότερο από το 40% των παραγόμενων τροφίμων πετιέται στα σκουπίδια, με κόστος πάνω από 100 δισ. δολάρια για την αμερικάνική κοινωνία. Υπολογίσθηκε ότι το 14% των τροφίμων που καταλήγουν στα σκουπίδια ενός νοικοκυριού βρίσκεται πακεταρισμένο και δεν έχει λήξει.
Αν κάθε αμερικάνος μειώσει την κατανάλωση κρέατος κατά 5%, αν δηλαδή τρώει ένα πιάτο λιγότερο την εβδομάδα, τότε θα παραχθεί ποσότητα δημητριακών ικανή να θρέψει 25 εκατομμύρια ανθρώπους.
Αν οι 670 εκ. τόνοι από την παγκόσμια παραγωγή δημητριακών που προορίζεται για ζωοτροφές μειώνονταν κατά 10%, τα περίσσια δημητριακά θα έφταναν για να θρέψουν 225 εκατομμύρια ανθρώπους.
Τα προϊόντα αδυνατίσματος αντιπροσωπεύουν σήμερα στην Ευρώπη μια αγορά 100 δις. δολαρίων, ποσό που ισοδυναμεί με το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν του Μαρόκου.
5 πολυεθνικές ελέγχουν το 90% του παγκόσμιου εμπορίου δημητριακών.
Μία πολυεθνική, η Μονσάντο ελέγχει το 91% των μεταλλαγμένων σπόρων στον κόσμο.
6 πολυεθνικές (BASF, Bayer, Dow, Dupont, Μonsanto και Syngenta) ελέγχουν το 75-80% της παγκόσμιας αγοράς φυτοφαρμάκων. Το 1994, ο αντίστοιχος αριθμός εταιριών ανερχόταν στις 12.
Η παγκόσμια κατανάλωση κρέατος καταστρέφει δάση σε ραγδαίο ρυθμό. Στην κεντρική Αμερική, τα τελευταία 40 χρόνια, το 40% των τροπικών δασών έχει καταστραφεί ή καεί για να μετατραπεί σε βοσκοτόπια βοοειδών.
10.000 διαφορετικά είδη έχουν χρησιμοποιηθεί από ανθρώπους για την παραγωγή τροφής εδώ και 10.000 χρόνια. Σήμερα, μόνο 150 είδη τρέφουν την ανθρωπότητα και μόνο 12 είδη παρέχουν το 80% της θερμιδικής αξίας - το στάρι, το ρύζι, το καλαμπόκι και η πατάτα καλύπτουν το 60%.
πηγές
https://www.worldhealthdays.gr/